Verjaardag met Lance en Robin

Bedankt iedereen voor alle verjaardagswensen! Vandaag startte vanuit San Francisco de derde etappe van de Tour of California. Een goede kans om alle renners van dichtbij te gaan bekijken, en dan vooral zoals ze er hier van houden: alle fans mogen overal komen. Dat betekende een grote menigte voor de bus van Team RadioShack om Lance Armstrong te zien en op Tom Boonen na waren de rest van de renners maar figuranten. Tijdens de tour wordt geld ingezameld voor kankeronderzoek, dus Lance Armstrong heeft met zijn grote naam meer werk dan alleen maar te fietsen. Uiteindelijk kwam hij nog langs mij gefietst op weg naar de start door de menigte en heb ik nog een 'goede' foto kunnen maken. De andere ster die aanwezig was, was Robin Williams. Hij woont in San Francisco en liep gewoon tussen de mensen en de renners bij de start. Uiteindelijk heb ik zelfs nog met hem kunnen praten (volledig interview: 'How are you? Good, how are you? Good..'). Best wel speciaal als je er zo over nadenkt want je kent hem alleen maar van Hollywoodfilms, maar daar was het de normaalste zaak van de wereld. Al met al was het nog best wel druk, ik had verwacht dat er minder mensen op af zouden komen en ook de openheid van het evenement viel mee. Er is geen beveiling en alles is toegankelijk voor het publiek. Fietsen is in San Francisco sowieso al een razend populaire sport, ook al zijn de meeste automobilisten er niet blij mee. Lance Armstrong is al helemaal een held in de VS, helemaal nu hij weer op de fiets zit. De ochtend was dus al geslaagd. Daarna meteen weer terug naar UCSF voor werk, later werd ik nog met een smoesje meegenomen naar een zaaltje waar mijn labgenoten spontaan een liedje inzetten: verrassing! Ze hadden een taart gekocht en uiteraard vloeide het bier weer rijkelijk. Ik had het niet verwacht maar het is toch wel fijn dat mensen moeite nemen om iets te organiseren voor je. De afgelopen weken is er weer vanalles gebeurd. Ons Linda is alweer langskomen en al weer vertrokken. In de tien dagen dat ze hier was heeft ze de hele stad zo ongeveer gezien en in de weekenden heb ik ook grote delen opnieuw bekeken (de brug is nog steeds rood en nog steeds groot). Op een donderdagavond zijn we naar de California Academy of Sciences geweest waar ze een speciaal programma hebben voor 21+. In Nederland denk je dan aan hele andere tenten maar hier betekent dat dat er alcohol geschonken wordt. In het 'natuurmuseum' hebben ze vele aquaria en dieren en zelfs een indooroerwoud waarin je langzaam naar de toppen van de bomen kunt lopen. In dezelfde week zijn we ook nog naar een honkbalwedstijd gegaan van de plaatselijke trots: de SF Giants. De wedstrijd was vrij eentonig maar dat mocht de pret niet drukken. Het stadion ligt naast de baai dus bij een homerun eindigt de bal in het water waarna ze deze met een radiografisch bootje eruit halen. Toen Barry Bonds het alltime homerunrecord verbrak lag het daar dus vol met boten en kano's om de bal proberen te vangen, deze keer was er iets minder spektakel. De Giants wonnen deze keer de wedstrijd makkelijk en het gaat volgens mij best wel goed met het team, ook al is dat moeilijk te zeggen, ze spelen iets van 160 wedstrijden in een seizoen. Afgelopen zaterdag zijn we in de avond naar een underground bar geweest, dat wil zeggen, je moet een wachtwoord hebben om binnen te komen. De bar staat niet aangegeven met een uithangbord dus je moet wel weten waar je zoeken moet. Je klopt op de deur en dan wordt je om het wachtwoord gevraagd. Als deze goed is mag je naar binnen, anders heb je pech. Eenmaal binnen sta je in een tent die tijdens de drooglegging in de jaren '30 dienst deed als illegale kroeg. Om vanuit een andere zaal hier naar binnen te gaan moet je zelfs door een boekenkast die weggeduwd kan worden, James Bond zou het niet kunnen bedenken. De dag hierop werd Bay to Breakers gehouden, een hardloopwedstrijd dwars door de stad vanaf de baai naar de oceaan. De wedstrijd staat hier synoniem aan je helemaal de vernieling in drinken, de helft van de deelnemers loopt de wedstrijd verkleed of naakt. We moesten er wel vroeg voor opstaan, de race begon al om acht uur in de ochtend en de snelste Afrikaan loopt hem in een half uur. De rest doet er iets langer over. Tegen de tijd dat het een uur of twaalf is zijn de meeste al dronken en uitgeteld en is het feestje eigenlijk over, je moet er snel bij zijn. Voor de rest gaat alles nog steeds prima hier, het moment dat ik hier weg moet komt wel steeds dichterbij. Nog maar 6-7 weken en dan is het over.. De datum voor de eindpresentatie is al geprikt, dat betekent nog heel veel werk de komende tijd. Ondertussen zijn alle internationale relaties in het lab al op scherp gezet voor de World Cup die eraan komt. Ik moet er nog een foto van maken maar de analist in ons lab heeft met oranje tape 'Hup Holland' op de bench gespeld om me meer thuis te laten voelen hier. Er is vast nog veel meer te vertellen maar dat komt de volgende keer dan wel weer! Tot dan.